Karibu Zanzibar

Hallo lieve sitelezers

Dank voor de leuke en meelevende reacties!

Ben vanmorgen weer op "oud, vertrouwd" Zanzibar aangekomen.
En ik zit ook nog heel onverwachts in mijn lievelingshotel, Mtoni marine, aan zee. Wat een heerlijke verrassing en ook de groep geniet van harte mee. Eigenlijk hebben we dit luxe plekje ook wel verdiend met elkaar.

Wat hebben we goede dagen gehad aan de voet van de Kilimanjaro. Sawadee
heeft daar samen met de grote cooperatie van de koffieboeren van de
regio een campsite gestart. Een fantastische plek, met uitzicht op de
Kili en heerlijk rustig. Een nieuw hoogtepunt van de reis!

We werden door tot gids opgeleide koffieboeren fantastisch rondgeleid
door de omliggende dorpen, we kregen een uitgebreide excursie bij een
koffieboerin thuis en alle maaltijden werden gemaakt door de
vrouwengroep van het dorp, zodat zij ook hun eigen centjes verdienen.

De wandeling op zondagmorgen was een toppertje. Zo veel enthousiaste
groetende mensen in hun zondagse kleding. Er werden heel wat jambo en
shikamo's uitgewisseld en vele handen geschud. Wat geniet ik dan toch
van Tanzania. Het is echt "mijn" land!

Deze culturele wandeling gaat altijd door het omliggende dorp, langs
akkertjes, scholen, over de markt, ed. om zo veel mogelijk ontmoetingen
te hebben met de bevolking en deel te zijn van het dagelijks leven in
Tanzania. Van tevoren wisten we dat de markt en school natuurlijk
gesloten waren, ivm zondag. We vonden het jammer, maar daarvoor in de
plaats zouden we de kerk bezoeken. En dat was een feestje, speciaal
omdat we in de kindermis terecht kwamen. Een kerk vol kleurrijke
mensen. De gids leidde de groep achterin de kerk het balkon op, maar ik
voorzag dat dat vele omkijkende mensen/kinderen achterin de kerk tot
gevolg zou hebben en dat wilde ik niet. Ik ben op de achterste rij
tussen de mama's en de kinderen gaan knielen. En ik zag voor me de
kinderkopjes telkens naar achter kijken, omhoog naar mijn groep op het
balkon. Leuk hoor! Hopelijk heeft de priester het niet gemerkt.

Toen de mis afgelopen was, was ik als een van de eerste kerkgangers
buiten en alle kinderen stonden om mij heen. Van helaas veel te jong
overleden Wilma heb ik geleerd om dan gehurkt tussen de kinderen te
gaan zitten en dat was mooi. Al die verlegen kraaloogjes die mij
aankeken en ik in het Swahili tegen hen pratend, hun naam vragend en
hen geruststellend, zodat ze vanzelf dichterbij kwamen. De groep kwam
de kerk uit en zag mij niet eens, gehurkte Leen tussen vele omringende
kinderen. Genieten!

Na de kerk werden we uitgenodigd om bij de pastoor in de pastorie thee
te komen drinken. Bij de pastoor, in de pastorie, jee daar was ik voor
het laatst na mijn eerste heilige Communie, zo'n krappe 42 jaar gelee.
En ik was eigenlijk van plan dat niet te herhalen. Bij klant Rene zag
ik dezelfde twijfels, willen we dit wel, maar enfin, kort daarna zaten
we rondom de lange tafel in de pastorie. En het was eigenlijk wel heel
speciaal, met de pastoor pratend over deze kerk, het christendom in
deze regio en in Tanzania, over humanisme ed.
Goede thee en koffie (de lekkerste van de reis hoorde ik Anke zeggen) en de grote zak heerlijke cashew noten, die ons werd aangeboden, lekker weggeknabbeld..
We lieten de wandeling eindigen in de lokale kroeg, tussen de locals, de groep aan de cola en de gids en ik aan het bananenbier. Tof.

's Middags weer een andere wandeling door de groene omgeving gemaakt, o.a. een 80 jaar oude Chaggahut bezocht. De Chagga's zijn de oorspronkelijke bewoners van de Kilimanjaro area. Ook een stukje een 200 jaar oud tunnelsysteem ingegaan. De Chagga verborgen zich daar voor hun vijanden.
Indrukwekkend. Deze tunnels zijn pas in 2005 ontdekt!
In maart kruip ik in Vietnam door de Chu chi tunnels, zo vind je overal
op de wereld identieke manieren om je voor de vijand te verbergen.
Imposant toch?

Het was een pittige reis, door de problemen in Kenia, maar door de giga
samenwerking met kok en driver en de flexibiliteit van de groep hebben
we er echt een piccobelloreis van gemaakt. Ik ben dankbaar dat de
groep, ondanks de veranderde route, continu is blijven genieten en
(bijna) altijd positief is gebleven en echt liet blijken vertrouwen te
hebben in de voorstellen die ik hen (na ruggespraak met Samson en
Suzie) deed. Het gaf mij een kick om al mijn Oost-Afrika ervaring en vele contacten onderweg in te kunnen zetten voor het omzeilen van de problemen. Zonder arrogant te willen klinken, maar dan vind ik me zelf gewoon GOED!

Hopelijk gaat de GEHELE avontuurlijke reisbranche nog eens inzien dat
professionaliteit en jarenlange ervaring zich continu in klanttevredenheid uitbetaald en dat daar zeker (veel) betere arbeidsvoorwaarden bij horen... (voor geinteresseerden, zie de site van de belangenvereniging voor reisbegeleiders,
www.harmattan.nl)

Ik wil jullie nog veel meer reisbelevenissen vertellen, maar ik heb ook nog 156 mails te lezen. Dus later in de week meer.

Een hartelijke groet en liefs, van genietende Leen op Zanzibar