Honda Cross Motor City
Door: Webmaster
03 Maart 2008 | Vietnam, Ho Chi Minhstad
Zo, nu kwart over 9 's avonds, bij jullie 15.15 uur. Wat een lange en toffe dag!
Met een goede plattegrond ging ik op pad vanmiddag, om zo de stad beter te leren kennen. Maar ook mezelf ietwat laten verdwalen vind ik leuk, zo kom je soms in de leukste straatjes en heb je onverwachte ontmoetingen.
Het viel me vanmorgen, bij het wegrijden van het vliegveld, al op; de gigagrote brommerstallingen. En ook in de stad vind je deze overal; in garages, onder de huizen, winkels en kantoren, in steegjes en ook zijn vaak stukken van de stoep met kettingen afgezet, ja zelfs portieken staan vol. Meestal moet de brommerstaller dan een ticket
kopen bij de bewaker.
Op vele hoeken van de straten staan brommerrijders en cyclo's (fietstaxi's)klaar en bieden mij, als ik langsloop, natuurlijk een ritje aan. Bijna vergelijkbaar met Zanzibar, waar ook de taxidrivers mij veelvuldig aanklampen "taxi Sir?!" Vanmiddag in Ho Chi Minh City is t toch ietsie anders. De brommerrijders kijken mij aan, wijzen op mij en maken met hun handen een stuur en ik-geef-gas gebaar. In Zanzibar zeg ik dan altijd in Kiswahili: "Asante bwana, ninapenda kutembea kwa miguu" (Dank u heer, ik houd van lopen) en daar krijg ik de Zanzibari drivers vaak mee aan de lach. Ik zou niet weten hoe ik ze in t Vietnamees net zo kan toespreken, dus hier wijs ik op mijn benen en loop ik lachend verder.
Na een heeeeeeeeeeeeeerlijke visnoodlesoep bij Pho 2000, vlakbij de bekende Ben Than markt, ging ik aan de (stads)wandel. In de Lonely Planet staat een leuke stadswandeling en die bepaalde mijn richting vanmiddag.
Overal vriendelijke mensen op vele zitplekken langs de straat en heel veel bedrijvigheid in winkels, horeca, werkplaatsen, ed. Ja, het is een nijver volk.
En vooral overal brommertjes, brommertjes, brommertjes. Het oversteken is een onderneming op zich, de vele zebra's hebben geen enkele waarde, dus zoek ik de kruisingen met stoplichten op, maar soms is het gewoon een kwestie van jezelf langzaam van de ene kant naar de andere kant van de straat schuiven, zonder vrees, dus langzaam doorlopen, dan rijden de brommers heus wel om je heen. Ik geloof dat ik het systeem aardig te pakken heb en hopelijk gaat dat de komende maand telkens goed..
Vanmorgen heb ik veel aan vriend Martin, die in KL woont, gedacht. Zo dichtbij en toch niet mogelijk hem te ontmoeten i.v.m. ons beider werk. Jammer. En vanmiddag waren mijn gedachten regelmatig bij Mieke en Anuschka, die zo'n vijftien jaar geleden de eerste
Sawadeereis hier in Vietnam hebben opgezet. Wat zal er een hoop veranderd zijn. Toen waren t vast voornamelijk fietsen, nu zie ik die nog maar weinig in de hordes brommers. Het lijkt me leuk om t met Mieke, Anuschka, Heleen, Aline, Thomas en Merijn eens over de veranderingen van dit land te hebben.
Extra heb ik genoten van t wandelen in de kleine zijstraatjes waar de rust direct voor een andere sfeer zorgt.
De spits gaf een nieuwe dimensie aan het begrip spitsstrook. Op de kruising van de Pasteurstraat met de drukke Le Loi verkeersader stond het zo ongelooflijk vol, dat de brommers en masse de stoep van de Pasteurstraat als spitstrook innamen. En ik liep daar zeer verbaasd en bovenal luid lachend tussen. De glimlach hoort bij Azie!
Wil je mijn route weten, kijk dan eens op www.sawadee.nl, Azie, Vietnam, reisroute 29-daagse (!) reis. Zo kun je lezen wat ik allemaal ga doen de komende maand. De groep die ik begeleid komt woensdagmorgen, dus ik heb morgen nog voor een bespreking met de agent en met de lokale gids die de komende maand mijn steun en toeverlaat wordt om samen de reis in goede banen te leiden. Hopelijk blijft er morgen nog wat tijd over om de stad verder te verkennen en nog wat lekkere restaurantjes voor de groep te ontdekken. Ik heb er al twee, want naast t heerlijke noodlesoep lunchrestaurant heb ik vanavond heerlijke garnalenloempia's en een vissalade gegeten in een bijzondere, echt Vietnamese tent.
Kortom, magnifieke dag. Ik voel me hier goed en geniet van deze voorbereidingsdagen. Ik
weet t weer zeker, ik was hier te lang niet, want ojee, wat houd ik (weer) van Azie!
Zo, nu de bespreking van morgen voorbereiden en lekker slapen.
Liefs, Leen
Met een goede plattegrond ging ik op pad vanmiddag, om zo de stad beter te leren kennen. Maar ook mezelf ietwat laten verdwalen vind ik leuk, zo kom je soms in de leukste straatjes en heb je onverwachte ontmoetingen.
Het viel me vanmorgen, bij het wegrijden van het vliegveld, al op; de gigagrote brommerstallingen. En ook in de stad vind je deze overal; in garages, onder de huizen, winkels en kantoren, in steegjes en ook zijn vaak stukken van de stoep met kettingen afgezet, ja zelfs portieken staan vol. Meestal moet de brommerstaller dan een ticket
kopen bij de bewaker.
Op vele hoeken van de straten staan brommerrijders en cyclo's (fietstaxi's)klaar en bieden mij, als ik langsloop, natuurlijk een ritje aan. Bijna vergelijkbaar met Zanzibar, waar ook de taxidrivers mij veelvuldig aanklampen "taxi Sir?!" Vanmiddag in Ho Chi Minh City is t toch ietsie anders. De brommerrijders kijken mij aan, wijzen op mij en maken met hun handen een stuur en ik-geef-gas gebaar. In Zanzibar zeg ik dan altijd in Kiswahili: "Asante bwana, ninapenda kutembea kwa miguu" (Dank u heer, ik houd van lopen) en daar krijg ik de Zanzibari drivers vaak mee aan de lach. Ik zou niet weten hoe ik ze in t Vietnamees net zo kan toespreken, dus hier wijs ik op mijn benen en loop ik lachend verder.
Na een heeeeeeeeeeeeeerlijke visnoodlesoep bij Pho 2000, vlakbij de bekende Ben Than markt, ging ik aan de (stads)wandel. In de Lonely Planet staat een leuke stadswandeling en die bepaalde mijn richting vanmiddag.
Overal vriendelijke mensen op vele zitplekken langs de straat en heel veel bedrijvigheid in winkels, horeca, werkplaatsen, ed. Ja, het is een nijver volk.
En vooral overal brommertjes, brommertjes, brommertjes. Het oversteken is een onderneming op zich, de vele zebra's hebben geen enkele waarde, dus zoek ik de kruisingen met stoplichten op, maar soms is het gewoon een kwestie van jezelf langzaam van de ene kant naar de andere kant van de straat schuiven, zonder vrees, dus langzaam doorlopen, dan rijden de brommers heus wel om je heen. Ik geloof dat ik het systeem aardig te pakken heb en hopelijk gaat dat de komende maand telkens goed..
Vanmorgen heb ik veel aan vriend Martin, die in KL woont, gedacht. Zo dichtbij en toch niet mogelijk hem te ontmoeten i.v.m. ons beider werk. Jammer. En vanmiddag waren mijn gedachten regelmatig bij Mieke en Anuschka, die zo'n vijftien jaar geleden de eerste
Sawadeereis hier in Vietnam hebben opgezet. Wat zal er een hoop veranderd zijn. Toen waren t vast voornamelijk fietsen, nu zie ik die nog maar weinig in de hordes brommers. Het lijkt me leuk om t met Mieke, Anuschka, Heleen, Aline, Thomas en Merijn eens over de veranderingen van dit land te hebben.
Extra heb ik genoten van t wandelen in de kleine zijstraatjes waar de rust direct voor een andere sfeer zorgt.
De spits gaf een nieuwe dimensie aan het begrip spitsstrook. Op de kruising van de Pasteurstraat met de drukke Le Loi verkeersader stond het zo ongelooflijk vol, dat de brommers en masse de stoep van de Pasteurstraat als spitstrook innamen. En ik liep daar zeer verbaasd en bovenal luid lachend tussen. De glimlach hoort bij Azie!
Wil je mijn route weten, kijk dan eens op www.sawadee.nl, Azie, Vietnam, reisroute 29-daagse (!) reis. Zo kun je lezen wat ik allemaal ga doen de komende maand. De groep die ik begeleid komt woensdagmorgen, dus ik heb morgen nog voor een bespreking met de agent en met de lokale gids die de komende maand mijn steun en toeverlaat wordt om samen de reis in goede banen te leiden. Hopelijk blijft er morgen nog wat tijd over om de stad verder te verkennen en nog wat lekkere restaurantjes voor de groep te ontdekken. Ik heb er al twee, want naast t heerlijke noodlesoep lunchrestaurant heb ik vanavond heerlijke garnalenloempia's en een vissalade gegeten in een bijzondere, echt Vietnamese tent.
Kortom, magnifieke dag. Ik voel me hier goed en geniet van deze voorbereidingsdagen. Ik
weet t weer zeker, ik was hier te lang niet, want ojee, wat houd ik (weer) van Azie!
Zo, nu de bespreking van morgen voorbereiden en lekker slapen.
Liefs, Leen
-
03 Maart 2008 - 16:19
Brigit:
Hoi Leen,
Leuk je enthousiaste verhalen te lezen. Inderdaad een enorme verandering van omgeving en mensen. Een goede beslissing om eerder dan de groep te gaan en nog tijd te hebben om lekker op ontdekkingsreis te gaan. Hier is het "normale" leven ook weer begonnen. We hebben heerlijk genoten emt elkaar. Hopelijk zullen we dat nog jaren met z'n allen doen.
Liefs,
Brigit -
03 Maart 2008 - 18:24
Hanny:
Hallo Leen, Ja daat is weer geniten daar in Azië, het verkeersprobleem cq brommerprobleem is ook herkenbaar voor de landen in Azie. Niet alleen Vietnam heeft hier last van maar Bangkok en Kaula Lumpur weten ook wat het is om op brommers te rijden en zeebrapaden te negeren.
Je hebt het reuze naar je zin merken we al wel. We hopen dat de groep ook weer tof zal zijn, veel plezier de komende weken daar.
Groet Jaap en Hanny -
04 Maart 2008 - 09:04
Angelina:
Hallo Leen
Als ik dit lees heb ik weer zin om naar Azie op vakantie te gaan.
Jaap en Hanny, hartelijk dank voor jullie wensen
groetjes
Angelina
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley