Vlieland!

Hans en ik waren er ff tussenuit, een lang weekend op Vlieland. Héérlijk!

We zaten in een leuk, kleinschalig duinhotelletje, op een steenworp afstand van zee en bos en slechts 5 minuten fietsen van het dorpje (zie www.hoteldebosrand.nl)

Vlieland is een prachtig en schattig eiland. En lekker rustig, omdat er amper auto’s rijden. We vielen in slaap met de geluiden van een ruisende zee en met dezelfde geluiden werden we weer wakker, aangevuld met de roep van een fazant in de duinen.

We hebben heel het eiland op de fiets verkend, lekker gewandeld en Hans heeft zelfs gezwommen.. Mijn held!

Zondagmorgen jogde ik op een verlaten strand, de ochtendzon net boven zee, zodat het water zilver glinsterde. De vuurtoren van Terschelling aan de horizon. Een kitesurfer maakte de mooiste sprongen en zwaaide hartelijk naar mij. Het kon niet missen, we deelden beiden het gelukzalige gevoel van weer een nieuwe dag op het eiland.

De Vliehors expres bracht ons naar de Sahara van het noorden, een onmetelijke zandvlakte aan de westkant van het eiland, met zicht op de vuurtoren van Texel. Hans spotte daar een zeehond, die telkens nieuwsgierig met zijn kop boven de golven kwam en naar ons keek.

Naast de rust en natuur maken de leuke terrasjes aan de Dorpsstraat, strandpaviljoen Het Badhuys en het oude Posthuys in de duinen Vlieland extra aantrekkelijk.
Telkens lekker gegeten, van eetcafé tot Armhuys.
Echt qualitytime samen.

Kortom, Vlieland is top en een echte aanrader!