Hoi An, n geweldig stadje!

Maandagmorgen 17-3: Vanmorgen in alle vroegte op, om van Hoi An te genieten terwijl de meeste toeristen nog op een oor liggen. Om kwart over zes fietsten Jamie, Maartje, Wiebe, Jochem, Long en ik door de straten van Hoi An. Het is geweldig om alle ochtendbedrijvigheid te zien. De Vietnamezen zijn er altijd vroeg bij, je hoort dagelijks om een uur of half zes de geluiden aanzwellen.
Eerst de prachtige Japanse brug uit 1590 bekeken. Deze verbond in die tijd de Japanse wijk met de Chinese wijk. Hoi An is van oudsher een handelshavenstadje geweest en de schepen kwamen uit alle windstreken.
We waren speciaal zo vroeg opgestaan, omdat we de vismarkt wilden bezoeken. Alle vissersschepen komen na een nacht op zee hier 's morgens vroeg aan wal en dan wordt t aan de kade een mierenhoop van jewelste, want honderden marktvrouwen gaan dan aan boord van de schepen en komen met manden vis er vanaf. Kortom, in tegenwaartse stromen krioelen en kakelen de vrouwen door elkaar heen. Er worden af en toe ook flinke snauwen uitgedeeld. Ook op de markt zelf is het een drukte van belang, handelswaar wordt nog aangevoerd en de klanten lopen er tussendoor. Het is werkelijk fascinerend om te zien!

Na het ontbijt met het leeuwedeel van de groep met Long de stad uit gefietst, eerst een stuk langs de rivier, later over het platteland, met lieflijke akkertjes, fishfarms en overal vriendelijke huisjes en mensen. Wat is fietsen toch heerlijk en bovenal reuze leuk in Vietnam! Na anderhalf uur komen we op n prachtig strand met een vriendelijke beachclub. Natuurlijk heeft Long hier weer vrienden en kunnen we onder t genot van koffie en thee gebruik maken van de strandstoelen. Ik neem een frisse duik.
Later fietsen we weer langs zeer verzorgde akkertjes met kruiden, voor de restaurants van Hoi An, fleurige bloemenvelden, ed. Na het bezoek aan hardwerkende vrouwen, die orginele dakpannen maken voor de huizen die in de stad worden gerestaureerd, en enkele vrouwelijke pottenbakkers fietsen we, met inmiddels flinke trek, terug naar de stad. Ik geniet van overheerlijke Hoi An specialiteiten in het heerijke eethuisje van Miss Ly. Mmmm, smullen!
En een ding is vanmorgen weer overduidelijk geworden; de vrouwen runnen Vietnam!!

's Middags nog wat door t stadje gefietst, ge-internet, administratie bijgewerkt en mijn voorbereidingswerk gedaan voor de komende dagen. 's Avonds gezellig met elkaar geborreld en gegeten bij TamTam, een toffe bar/restaurant in een oude Franse koloniale villa. De fresh springrolls en fish in bananaleaves smaakten weer best. Op dit soort plekken wemelt t wel van de toeristen, helaas. Maar ik begrijp maar al te goed dat ze heel graag naar Hoi An komen!

Dinsdagmorgen 18 maart: Eigenlijk kom ik maar traag op gang vanmorgen. Ik was van plan om 8 uur te vertrekken voor een stadswandeling om de meest interessante gebouwen te bezichtigen, voordat de toeristenstromen op gang komen, maar ik kom niet op stoom. Daardoor kwam ik Long nog tegen en konden we wel alvast het programma voor de komende dagen uitgebreid doornemen. Gelijk alles op papier gezet om de groep, via het mededelingenbord, te informeren. Dat gaf een goed gevoel, maar het slome overheerste nog, dus gestart met een capuchino bij de Cargoclub en dat hielp. Heb echt een heerlijke ochtend en middag gehad. Dolend langs oude huizen, tempels, pagodes, winkeltjes en over de markt. Genieten zeg, van Hoi An, de mensen, de bedrijvigheid, een Hoi An specialiteiten lunch in t Mermaid restaurantje en vooral ook van het op mezelf zijn voor n dagje. Accu laden!

Er is flink geshopt door de groep, met name de kleermakers van Hoi An doen goede zaken. Tijdens het diner gisteravond grapte ik dat ik wel in was voor een modeshow en vanmorgen tijdens t ontbijt werd dat idee door de een na de ander opgepakt. Ben reuze benieuwd!
Zelf heb ik een zijden lakenzak en diverse prachtige oude zwart-wit foto's gekocht. Een mooie herinnering aan een geweldig land. Ik houd echt van Vietnam!