Kuala Lumpur, halverwege dus!

Een hartelijke nieuwjaarsgroet uit KL, waar tante Adri, Hans en ik een heerlijke dag hadden.

Na een goede vlucht van 11 uur zijn we vanmorgen, na even heerlijk gedouched te hebben in ons daghotel, direct de stad in gegaan.
Wennen aan de tropische warmte natuurlijk (32 graden), maar bovenal heerlijk om langs de oude koloniale gebouwen en oude Masjid Jalek moskee in het hart van de stad en door het bedrijvige Chinatown te lopen.
Bij een echt Aziatisch tentje lekker kip en beef noodles gegeten. De chicken rendang smaakte Hans ook erg goed. Wat geniet ik telkens weer van Azie. En nu met Hans!

We besloten bijtijds terug te gaan naar ons hotel om zo nog een paar uurtjes slaap te pakken. En dat was maar goed ook!
Op drie kwart van de rit begon de motor van de taxi te stotteren. Hans zei: "die auto gaat er zo mee stoppen" Ik, positief ingesteld, zei nog: "nee joh, hij schakelt hem over van gas naar benzine" Hans kreeg echter al heel snel gelijk..

Daar stonden we in de vluchtstrook! De taxidriver wist niet goed wat hij met de situatie aan moest. Na nog wat vergeefse startpogingen begon hij hulpeloos naar de langsrazende auto's te zwaaien. Wij drie stonden inmiddels al veilig achter de vangrail.

Binnen no time stopte er een klein autootje met een zeer behulpzame man en vriendelijke vrouw.
De man sprong eruit en nam direct de regie; er kwam zelfs een grote gereedschapskist uit het hele kleine autootje. Nou vraag ik je; zo'n beetje de eerste auto die wordt aangehouden levert direct een technische man op met een joekel van een gereedschapskist. Wat een bizarre situatie! We konden ons lachen inmiddels al niet meer inhouden.

Er werd aan de motor gesleuteld en de auto werd telkens van voor naar achter geduwd. Niet dat dat hielp.
Enfin, na wat gesleutel en veel geschud, geduw en getrek, kwamen beide mannen tot de conclusie dat de situatie van de motor hopeloos was.
Wij mochten met z'n drietjes plaats nemen op de achterbank van het kleine autootje...

Eerst moest ik de taxidriver nog een deel van de afgesproken ritprijs betalen. Hij had echter totaal geen wisselgeld en de man en vrouw van het kleine autootje ook niet. Onze chauffeur ging vervolgens met het bankbiljet in de hand naar snel passerende autoos wuiven om ze te laten stoppen, om zo het geld te wisselen... Langs de rijksweg! Nou vraag ik je deel 2!

Enfin, er stopt een zwarte auto. De taxidriver rent er naar toe en er wordt druk gepraat en vervolgens loopt hij naar mij terug en ontvang ik het gewenste wisselgeld.
Wij pakken onze spulletjes uit de taxi en lopen naar het kleine autootje.

Welnee! We moeten plaats nemen in de auto, waar het wisselgeld uit is gekomen. De taxidriver heeft met die chauffeur geregeld dat hij ons naar het hotel brengt. We schudden de behulpzame man, zijn vriendelijke vrouw en de taxichauffeur de hand en lopen naar de zwarte auto.
Blijkt het een airportlimousine te zijn! Een luxe taxi, die passagiers van de luchthaven naar de stad vervoert en omgekeerd. Compleet met man in keurig zwart uniform! Huh... je zwaait langs een drukke snelweg naar autoos om geld te wisselen (!!) en er stopt vrijwel meteen een auto EN dat is een airportlimousine... Nou vraag ik je, deel 3!

Opgetogen nababbelend, lachend over wat ons drie is overkomen en relaxed achterover zittend in de luxe lederen bekleding, zoeven wij naar ons hotel, waar wij keurig voor de deur worden afgezet.

Een ding is duidelijk; ons reisavontuur is begonnen. Zeker en vast!
Zometeen worden we met een busje naar de luchthaven gebracht voor onze vlucht van KL naar Auckland. New Zealand, here we come!

Liefs van Hans & Leen